ΚΙΝΑ, ΠΑΡΑΚΜΗ ΧΑΝ-ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ

     Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΧΑΝ κ' Η ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

 

• 189 μ.Χ πεθαίνει ο αυτοκράτορας Λινγκ και η δυναστεία των Χαν υποχωρεί. Η νομισματική οικονομία αναχαιτίζεται.
• Το 220 μ.Χ πολέμαρχοι αποκαθιστούν τη σταθερότητα αλλά η Κίνα διαιρείται σε τρία βασίλεια:

1. : Ουάι στο βορρά, που είναι το μεγαλύτερο με 29.000.000 πληθυσμό. Υπάρχουν εύφορα εδάφη, πολυάριθμο σώμα υπαλλήλων, ανασυγκρότηση του στρατού με επαγγελματίες. Επίσης η γεωργία αναζωογονείται με εγγειοβελτιωτικά και αρδευτικά έργα και ιδρύονται γεωργικές κοινότητες που εργάζονται για το κράτος. Η δυναστεία ανασυγκροτεί την οικονομία και περιορίζει τη δύναμη της αριστοκρατίας ανατρέποντας το φεουδαρχικό σύστημα.
2. Ου στο νότο, που είναι το δεύτερο βασίλειο σε πληθυσμό με 11.000.000.
3. Σου στη δύση, είναι το μικρότερο σε αριθμό πολιτών με 7.000.000.

• 

  qin-shihuang

  Το 263 μ.Χ οι Ουάι καταλύουν το κράτος των Σου και η αριστοκρατία καταλαμβάνει την εξουσία.
• Το 265 μ.Χ ο αριστοκράτης Σέμα Γιού θέτει τέρμα στη δυναστεία των Ουάι και ιδρύει αυτήν των Τζιν.
• Το 280 μ.Χ καταλύει και το κράτος των Ου, έτσι τα 3 πρώην κράτη θα περιέλθουν ξανά υπό ενιαία διοίκηση. Ο Σέμα Γιού ευνοεί την οικογενειοκρατία σαν τρόπο διοίκησης, καταργεί τις γεωργικές αποικίες και αποδυναμώνει την κεντρική κυβέρνηση.
• Το 290 μ.Χ ο Σέμα Γιού πεθαίνει και ακολουθεί το χάος καθώς είχε διαλύσει τον κρατικό στρατό ενώ επέτρεψε την ύπαρξη ιδιωτικών υπό τις διαταγές των αριστοκρατών, που επιδίδονται άμεσα σε αδελφοκτόνες μάχες. Ταυτόχρονα, ο Ταοϊσμός αναζωπυρώνεται καθώς έχει εξελιχθεί σε λαϊκή θρησκεία με τη συγχώνευση της αλχημείας, της μαγείας κι άλλων μεθόδων. Επηρεάζει τις τέχνες και τις επιστήμες αλλά και τη γενικότερη κουλτούρα και συμπεριφορά των Κινέζων.

• Τον 4ο μ.Χ αιώνα, το βόρειο μέρος καταλαμβάνεται από βάρβαρους, μεταξύ των οποίων οι πιο ισχυροί είναι οι Σιούνγκ, πιθανά μακρινά ξαδέλφια των Ούννων του Αττίλα. Το 340 μ.Χ δημιουργούν πρωτεύουσα στη μεθοριακή επαρχία του Σενσί. Πολλοί από τους βάρβαρους υιοθετούν τον Κινέζικο τρόπο ζωής, ενώ αρκετοί από τους αγρότες του κράτους τους είναι πρώην κινέζοι στρατιώτες που τους είχαν πουλήσει τα όπλα τους και λόγω της σταθερότητας ευημερούν. Επίσης, ορισμένοι άνεργοι κινέζοι ευγενείς πήγαν στο βορρά για να γίνουν δάσκαλοι ή πολιτικοί σύμβουλοι των βαρβάρων. Οι τελευταίοι ονομάζουν το κράτος τους βασίλειο των Χαν.

• Ο χαρισματικός ηγέτης των Σιούνγκ, Λιέου Γιουάν προωθεί των εκσινισμό, αλλά εξεγείρεται εναντίον της δυναστείας των Τζιν και διακηρύσσει πως είναι ο νόμιμος διάδοχος των Χαν. Ακολουθεί ένας βίαιος πόλεμος στον οποίο σκοτώθηκαν 100.000 κινέζοι.
• Το 310 μ.Χ ο Λιέου Γιουάν πεθαίνει, αλλά ως το 316 μ.Χ οι Ούννοι κι άλλες βόρειες φυλές θέτουν υπό τον έλεγχο τους όλη τη βόρειο Κίνα.

• Το 317 μ.Χ ο Γιουαντί αναστηλώνει τη δυναστεία των Τζιν. Πρωτεύουσα του θα γίνει η Τζιενκάνγκ (αργότερα θα μετονομαστεί στη γνωστή Νανκινγκ). Έτσι για 2,5 αιώνες η βόρεια Κίνα είναι κατακερματισμένη από ανταγωνιστικές ομάδες βαρβάρων, ενώ η νότια θα παραμείνει άθικτη. Εκεί η Κίνα είναι χωρισμένη σε δύο βασίλεια με σύνορα που οριοθετούν το ανατολικό από το δυτικό την κοιλάδα του άνω Γιανγκτσέ. Στο ανατολικό κυρίαρχοι θα είναι οι ανατολικοί Τζιν.

• Στο 1ο τέταρτο του 4ου μ.Χ αιώνα 1.000.000 κινέζοι θα μεταναστεύσουν στο νότο και όσοι μετανάστες προέρχονταν από την αριστοκρατία σε συνεργασία με τις πλουσιότερες παλιές οικογένειες θα κυριαρχήσουν. Θα θέσουν υπό τον έλεγχο τους την οικονομία, θα μονοπωλήσουν τα ανώτατα αξιώματα. Στους ανατολικούς Τζιν, μέσα στους κόλπους της αριστοκρατίας θα δημιουργηθεί η νοοτροπία επίδειξης της υψηλής καταγωγής.
• Επίσης θα υπάρξει άνθηση των τεχνών και ανάδειξη της τοπιογραφίας και της καλλιγραφίας. Τα πιο σπουδαία επιτεύγματα θα δημιουργηθούν στον τομέα της ποίησης ενώ θα υπάρξει έντονη υποτίμηση για την τέχνη του βορρά.
• Στον τομέα της θρησκείας θα υπάρξει διάδοση του Βουδισμού, με κατεύθυνση από τους αριστοκράτες προς τη βάση. Αντίθετη δηλαδή με την διάδοση του Χριστιανισμού που πρώτα υιοθετήθηκε από τις μάζες.
• Το 420 μ.Χ η δολοφονία του αυτοκράτορα Κονγκ θα σημάνει το τέλος της δυναστείας των Τζιν.
• Η πιο σταθερή από τις 4 θα αποδειχτεί αυτή των Λιάνγκ. Ιδρύθηκε από τον Ου το 502 μ.Χ και τα πρώτα χρόνια εξασφάλισε ειρήνη και ευημερία. Ο Ου ευνοεί την κοινωνική άνοδο των εμπόρων, ενθαρρύνει το χτίσιμο βουδιστικών ναών, το 549 μ.Χ όμως αιχμαλωτίζεται μετά από πολιορκία της πρωτεύουσάς του και θα αφεθεί να πεθάνει από την πείνα.

• Τα επόμενα 170 χρόνια θα υπάρξουν 4 δυναστείες, όλες δημιουργημένες από στρατηγούς, καθώς η δύναμη των στρατιωτικών μέσα στην κοινωνία μεγάλωσε.

• Στον βορρά τους Ούννους εκσινιστές ανατρέπει ο επίσης Ούννος στρατηγός Λι Σε, ο οποίος όμως μισεί τους κινέζους και επαναφέρει τη φυλετική διακυβέρνηση. Υποβάλλει τους κινέζους σε συνθήκες δουλοκτησίας και δουλείας. Το 333 μ.Χ πεθαίνει.

• Το 349 μ.Χ, οι κινέζοι εξεγείρονται και σφάζουν τους διαδόχους του Λι Σε μαζί με 200.000 Ούννους σε μια έκρηξη φυλετικού μίσους. Την εξουσία τελικά καταλαμβάνει ο μογγολικής καταγωγής λαός Σιενπέι.
• Το 357 μ.Χ την εξουσία καταλαμβάνει ο θιβετιανός στρατηγός Φεν Τζιέν. Μεταρρυθμίζει το στρατό και δημιουργεί πεζικό. Το 376 μ.Χ εξουσιάζει όλη τη βόρειο Κίνα. Όμως το 383 μ.Χ, η αποτυχημένη εκστρατεία του στο νότο στην ανατροπή και τη δολοφονία του. Ο βουδισμός διαδίδεται στη β. Κίνα.
• Το 386 μ.Χ ιδρύεται από νομάδες Τουόπα, το κράτος των βόρειων Ουέι και μέχρι το 440 μ.Χ θα καταφέρουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους όλη τη β. Κίνα. Ο Βουδισμός γίνεται επίσημη θρησκεία με στενές σχέσεις με το κράτος. Ο θρησκευτικός πυρετός επηρεάζει την τέχνη και δημιουργούνται βουδιστικά αγάλματα λαξευμένα σε βράχους.
• Το 515 μ.Χ στην εξουσία ανέρχεται η βασιλομήτωρ Λινγκ. Η προσπάθειά της για χτίσιμο ενός τεράστιου βουδιστικού ναού εξαντλεί τα θησαυροφυλάκια της αυτοκρατορίας. Έτσι ξεσπάει εμφύλιος πόλεμος και το 534 μ.Χ θα έρθει το τέλος των βόρειων Ουέι.
• Στη συνέχεια δημιουργούνται οι ανατολικοί και οι δυτικοί Ουέι μέχρι την επικράτηση των δυτικών το 577 μ.Χ.
• Το 589 μ.Χ επανενώνει όλη την Κίνα.

• Το 581 μ.Χ ο στρατηγός Γιανγκ Τιέν σφετερίζεται την εξουσία και ιδρύει τη δυναστεία των Σούι.

  

  ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΣΟΥΙ

Συμπεράσματα:

1. Η ιστορία της Κίνας συνεχίζει να είναι ιστορία έλξης και απώθησης, διασπάσεων και επανενώσεων μεταξύ των βασιλείων. Αυτή τη φορά η κύρια διαίρεση θα είναι αυτή μεταξύ βορρά και νότου μετά την κατάληψη του βορρά από βαρβαρικές φυλές. Από τη διάλυση των Χαν το 189 μΧ μέχρι το 220 μ.Χ η Κίνα θα χωριστεί σε τρία βασίλεια τα οποία θα ενώσει προσωρινά ο Σέμα Γιου που ιδρύει τη δυναστεία των Τζιν το 280 μ.Χ. Όμως από τις αρχές του 4ου αιώνα οι εισβολές των βαρβάρων στο βορρά θα διαιρέσουν και πάλι την αυτοκρατορία. Από εκεί και πέρα στο βορρά η εξουσία θα περάσει στα χέρια των Ούννων που εκσινίστηκαν και έπειτα σε λαό μογγολικής καταγωγής. Θα ακολουθήσουν οι νομάδες Τουόπα. Στο νότο θα έχουμε παλινόρθωση των Τζιν από τον Γιουαντί το 317 μ.Χ και θα κυβερνήσουν έως την πτώση τους το 420 μ.Χ, καθιστώντας την νότιο Κίνα ανέπαφη. Τα επόμενα 170 χρόνια θα ακολουθήσουν 4 δυναστείες στρατηγών. Η επανένωση της Κίνας όμως θα έρθει αυτή τη φορά το 589 μ.Χ από το βορρά και το στρατηγό Γιανκ Τιεν που θα ιδρύσει τη δυναστεία των Σούι.
2. Από τα αξιοσημείωτα γεγονότα αυτής της περιόδου αποτελεί η διάδοση του Βουδισμού, παρά την αρχική αναζωπύρωση του Ταοϊσμού, τόσο στο νότο όσο και στο βορρά, η οποία επήλθε από τις κυρίαρχες τάξεις. Ακολουθώντας δηλαδή αντίστροφη πορεία από τη διάδοση του χριστιανισμού στη δύση. Ένα άλλο γεγονός, κοινό αυτή τη φορά με τη δύση, είναι η αύξηση της εξουσίας των στρατιωτικών που στο εξής θα παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην κοινωνία, ιδρύοντας ακόμα και δυναστείες. Και στις δύο αυτοκρατορίες, η μετατροπή του στρατού σε επαγγελματικό τον ανάγει σε πολιτικό όργανο που ρυθμίζει τις εξελίξεις.

ΠΗΓΗ:TIME LIFE BOOKS/ΠΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ